Łk 24, 13-35

Tajemniczy wędrowiec

Zmartwychwstały Pan jest blisko nas i pragnie nam towarzyszyć na drogach naszej codzienności. On nie dziwi sie naszym ucieczkom, rozczarowaniom, wątpliwościom. Podobnie jak do dwóch uczniów zdążających do Emaus, przybliża się do nas jako tajemniczy wędrowiec, słucha uważnie naszych serc, pyta, wyjaśnia słowo Boże. Ukazuje sens swojej tajemnicy paschalnej i pomaga nam w jej świetle odczytywać nasze własne życie. Obecność Jezusa rozpala także nasze serca, napełnia je nowym sensem i światłem. My także mamy szansę rozpoznawać żywego Jezusa, zmartwychwstałego Pana działającego w naszym życiu i potem z radością świadczyć o Nim.

Jezu, daj mi oczy wiary, abym umiał Cię rozpoznawać za każdym razem, kiedy będziesz szedł obok mnie.

 

• Dzisiejsza ostatnia niedziela kwietnia jest XIV Ogólnopolską Niedzielą Modlitw za Kierowców.

• W piątek rozpoczyna się maj - miesiąc poświęcony czci Matki Bożej. Zachęcam do udziału w nabożeństwie majowym, codziennie po Mszy Świętej o godzinie 17:00, w niedziele o godzinie 8:45.

• 1 maja Msza Święta wraz z nabożeństwem majowym o godzinie 10:00.

• Liturgiczna Uroczystość Matki Bożej Królowej Polski z uwagi na Niedzielę Wielkanocną została przeniesiona na sobotę 2 maja. Msza Święta w sobotę jak co dzień, o godzinie 17:00.

• Najbliższy piątek to także I piątek maja. Odwiedziny chorych w tym dniu tylko na prośbę zainteresowanych.

• Następna niedziela to I niedziela miesiąca. W czasie Mszy Świętych o godzinie 9:00 i 11:00 wystawienie i adoracja Najświętszego Sakramentu.

• Zmiana tajemnic różańcowych w następną niedzielę o godzinie 8:30, a 0 godzinie 8:45 nabożeństwo majowe.

• Bóg zapłać za wszystkie ofiary przeznaczone na utrzymanie parafii.

• Na koniec zaśpiewamy suplikacje z prośbą o deszcz i ustanie epidemii.

• We wtorek Msza Święta godzinie 8:00.

• DEKRET KSIĘDZA ARCYBISKUPA W SPRAWIE DYSPENSY OD OBOWIĄZKU NIEDZIELNEGO UCZESTNICTWA WE MSZY ŚWIĘTEJ od dnia 20 kwietnia 2020 r. do odwołania.

W związku z przedłużającym się stanem epidemii w Polsce, stosując się do obowiązujących wskazań organów państwowych i służb sanitarnych, udzielam, od dnia 20 kwietnia br. do odwołania, dyspensy od obowiązku niedzielnego uczestnictwa we Mszy Świętej (zgodnie z kan. 87 § 1, 1245 i kan. 1248 § 2 Kodeksu Prawa Kanonicznego) następującym wiernym:

• a. osobom w podeszłym wieku,
• b. osobom z objawami infekcji (np. kaszel, katar, podwyższona temperatura, itp.),
• c. dzieciom i młodzieży szkolnej oraz dorosłym, którzy sprawują nad nimi bezpośrednią opiekę,
• d. osobom, które czują obawę przed zarażeniem,

z zachowaniem III przykazania Dekalogu: „Pamiętaj, aby dzień święty święcić”. Skorzystanie z dyspensy oznacza, że nieobecność na Mszy niedzielnej we wskazanym czasie nie jest grzechem. Jednocześnie zachęcam, aby osoby korzystające z dyspensy trwały na osobistej i rodzinnej modlitwie. Zachęcam też do duchowej łączności ze wspólnotą Kościoła poprzez transmisje radiowe, telewizyjne lub internetowe.

Olsztyn, dnia 20 kwietnia 2020 r. l.dz. 272/2020

Abp Józef Górzyński METROPOLITA WARMIŃSKI

J 20, 19-31

Tchnienie miłosierdzia

Jezus przychodzi mimo zamkniętych drzwi i serc. Wnosi pokój i radość w serca uczniów. Udzielając im swojego Ducha, czyni ich apostołami miłosierdzia i przebaczenia. To tchnienie Jezusa trwa do dziś. W posłudze kapłańskiej, podczas każdego rozgrzeszenia Duch Święty wylewa się na nas, lecząc rany grzechów i wypełniając nas Bożą miłością. Czy wierzę, że każda spowiedź i dla mnie staje się doświadczeniem przeżytym przez apostoła Tomasza? Wyznając Bogu grzechy, doświadczam Jego przebaczającej miłości, wiarą dotykam Jego ran. I mogę w zachwycie wyznać: “Pan mój i Bóg mój!”

Dziękuję Ci, Jezu, że we wspólnocie Kościoła mogę doświadczać spotkania z Tobą.

 

• Dzisiejszą Niedzielą Miłosierdzia Bożego rozpoczyna się 76 Tydzień Miłosierdzia.
• Dziękuję za ofiary złożone w ramach jałmużny wielkopostnej o łącznej kwocie 255 złotych. Tymi ofiarami wsparliśmy osoby najbardziej potrzebujące pomocy, zwłaszcza chore.
• Dziękuję za wszystkie ofiary składane na potrzeby parafii, czy to przelewem na konto parafialne, czy też bezpośrednio w kancelarii parafialnej. Wszystkie konieczne opłaty dzięki temu są dokonywane na bieżąco. Dziękuję też za wszystkie wyrazy życzliwości i troski, również za dostarczone maseczki czy płyn dezynfekujący.
• Ponieważ planowany termin I Komunii Świętej jest nierealny, uroczystość ta została przeniesiona - po konsultacji z rodzicami dzieci - na 13 września tego roku.
• Bierzmowanie jest również odwołane. W minionym czasie odeszło do wieczności kilkoro naszych parafian: śp. Włodzimierz Cichmiński, lat 68, śp. Ewa Mędrzycka, lat 58, śp. Eryk Kukraszewski, lat 89, śp. Edward Siennicki, lat 69. Wieczny odpoczynek racz zmarłym dać, Panie.
• Msze Święte w tym tygodniu:
  • We wtorek i piątek o godzinie 8:00.
  • W środę Mszy Świętej nie będzie.
  • W pozostałe dni tygodnia Msze Święte o godzinie 17:00.
• Od jutra w naszym kościele w każdej Mszy Świętej może uczestniczyć 18 osób (t.j. jedna osoba na 15 m.kw.).
• To miłe, że parafianie dzwonią z pytaniem, na którą ewentualnie godzinę mogą przyjść w niedzielę, żeby wziąć udział we Mszy Świętej (biorąc pod uwagę, że uprzywilejowaną rodziną jest ta, która zamawia intencję mszalną).
• Przypominam, że jest obowiązek noszenia maseczek w przestrzeni publicznej. Ten obowiazek dotyczy także osób przebywających w kościele podczas Mszy Świętej. Z tego obowiązku w czasie Mszy Świętej zwolniony jest tylko celebrans. Msaseczki zdejmujemy tylko na czas przyjmowania Komunii Świętej, w taki sposób, aby nie dotykać zewnętrznej strony tej maseczki.

J 20, 1-9

Pusty grób znakiem życia

Grób jest pusty. Spowija go głęboka cisza poranka. A jednak wokół jest tyle ruchu. Maria, Piotr, Jan biegają, szukają, stawiają sobie w sercu pytania: “Co znaczy ten pusty grób?”, “Co się wydarzyło?”, “Gdzie jest ciało Jezusa?”. Maria w swoim wielkim bólu patrzy zewnętrznie, powierzchownie, nie wchodzi do grobu, widzi jedynie odsunięty kamień. Piotr patrzy uważnie, racjonalnie, wchodzi do grobu, zauważa każdy szczegół. Jan wchodzi do grobu i patrzy oczami serca, oczami wiary. Wchodzi do pustego grobu i już wie: Pan zmartwychwstał!

Jezu, prowadź i mnie od spojrzenia zewnętrznego przez racjonalne, do spojrzenia serca, którym jest wiara w Twoje zmartwychwstanie.

 

• W pierwszym dniu świąt Msze Święte jak w każdą niedzielę.
• W drugim dniu świąt Msze Święte o godzinie 9:00 i 11:00.
• W następną niedzielę wypada Święto Miłosierdzia Bożego.
• We wtorek Msza Święta pogrzebowa o godzinie 12:00. Nie będzie w tym dniu Mszy Świętej o godzinie 17:00.
• Podobnie nie będzie też Mszy Świętej w sobotę.
• W pozostałe dni tygodnia Msze Święte o godzinie 17:00.

Mt 26, 14-27, 66

Od chwały do chwały

Niedziela Palmowa rozpoczyna celebrację Wielkiego Tygodnia, najważniejszego czasu w całym roku liturgicznym. To niedziela i tydzień wielkich kontrastów. Możemy powiedzieć: od chwały przez poniżenie do chwały przez wywyższenie. Widzimy Jezusa, który jako Król Pokoju wjeżdża w chwale do Jerozolimy. Potem idziemy za Nim przez całą historię okrutnej i bolesnej męki, rozważanej nie tylko dziś, lecz także przez cały tydzień, aby za osiem dni doświadczyć chwały, rodości i piękna miłości, której śmierć pokonać nie może, miłości zmartwychwstałej.

Jezu, daj mi oczy serca, które będą umiały kontemplować Twoją chwałę i Twoje poniżenie, a przede wszystkim, które będą umiały rozpoznawać Twoją obecność w codzienności.

 

• Dzisiejszą Niedzielą Palmową rozpoczynamy Wielki Tydzień. Centralne miejsce w tym tygodniu, jak również w ciągu całego roku liturgicznego zajmuje Triduum Paschalne, trwające od Mszy Św. wieczornej Wielkiego Czwartku do Niedzieli Zmartwychwstania. Triduum Paschalne jest pamiątką tajemnicy przejścia Pana Jezusa z tego świata do Ojca, przejścia ze Śmierci do Życia.

• Msza Święta w Wielki Czwartek jest Mszą Wieczerzy Pańskiej, upamiętniającą ustanowienie Eucharystii i Kapłaństwa. Po Mszy Świętej Najświętszy Sakrament zostanie przeniesiony do ciemnicy, która symbolizuje uwięzienie Pana Jezusa.

• W Wielki Piątek uczestniczymy w Liturgii Męki Pańskiej, słuchając opisu Męki Pana Jezusa i adorując krzyż. Po nabożeństwie Pan Jezus w Eucharystii zostanie przeniesiony do Grobu. W naszych domach możemy przygotować krzyż i świece na białym obrusie (podobnie jak w czasie kolędy) i podczas liturgii, która będzie transmitowana, można oddać cześć przez przyklęknięcie przed krzyżem.

• W Wielką Sobotę nie będzie poświęcenia pokarmów ani w kościele, ani w wioskach. Tak zwana “święconka” ma mieć charakter liturgii domowej. Przed śniadaniem niedzielnym błogosławieństwo wypowiada ojciec, matka lub inna dorosła osoba.

• BŁOGOSŁAWIEŃSTWO STOŁU PRZED UROCZYSTYM POSIŁKIEM W NIEDZIELĘ ZMARTWYCHWSTANIA PAŃSKIEGO, („Obrzędy błogosławieństw dostosowane do zwyczajów diecezji polskich”, t. 2, Katowice 2001, nr. 1347-1350).

  • Ojciec rodziny lub przewodniczący zapala świecę umieszczoną na stole i mówi: Chrystus zmartwychwstał. Alleluja. Wszyscy odpowiadają: Prawdziwie zmartwychwstał. Alleluja. Następnie ktoś z uczestników odczytuje tekst Pisma Świętego.

    1 Tes 5, 16-18: Zawsze się radujcie. Bracia i siostry, posłuchajcie słów świętego Pawła Apostoła do Tesaloniczan. Zawsze się radujcie, nieustannie się módlcie. W Każdym położeniu dziękujcie, taka jest bowiem wola Boża w Jezusie Chrystusie względem was.

    Albo:

    Mt 6, 31 ab.32b-33: Nie troszczcie się zbytnio i nie mówcie: co będziemy jeść? Bracia i siostry, posłuchajmy słów Ewangelii według świętego Mateusza. Jezus powiedział do swoich uczniów: „Nie troszczcie się zbytnio i nie mówicie: co będziemy jeść? co będziemy pić? Przecież Ojciec wasz niebieski wie, że tego wszystkiego potrzebujecie. Starajcie się naprzód o królestwo Boga i o Jego sprawiedliwość, a to wszystko będzie wam dodane”.

  • Po odczytaniu tekstu przewodniczący mówi:

    Módlmy się. Z radością wysławiamy Ciebie, Panie Jezu Chryste, który po swoim zmartwychwstaniu ukazałeś się uczniom przy łamaniu chleba. Bądź z nami, kiedy z wdzięcznością spożywać będziemy te dary, i jak dzisiaj w braciach przyjmujemy Ciebie w gościnę, przyjmij nas jako biesiadników w Twoim królestwie. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków.

    Wszyscy: Amen.

  • Po posiłku ojciec rodziny lub przewodniczący mówi:

    Uczniowie poznali Pana. Alleluja

    Wszyscy: Przy łamaniu chleba. Alleluja.

  • Ojciec rodziny lub przewodniczący:

    Módlmy się: Boże, źródło życia, napełnij nasze serca paschalną radością i podobnie jak dałeś nam pokarm pochodzący z ziemi, spraw, aby zawsze trwało w nas nowe życie, które wysłużył nam Chrystus przez swoją śmierć i zmartwychwstanie i w swoim miłosierdziu nam go udzielił. Który żyje i króluje na wieki wieków.

    Wszyscy: Amen.

• W sobotę wieczorem o godzinie 20:00 będziemy uczestniczyli w Liturgii Wigilii Paschalnej, która jest Mszą Niedzieli Zmartwychwstania. W tym roku nie będzie poświęcenia ognia ani procesji rezurekcyjnej. Na zakończenie Liturgii Wigilii Paschalnej udzielę błogosławieństwa Najświętszym Sakramentem całej parafii przed głównymi drzwiami kościoła.

• Liturgia Wielkiego Czwartku i Wielkiego Piątku będzie o godzinie 18:00. Liturgia Wigilii Paschalnej rozpocznie się w sobotę o godzinie 20:00.

• W liturgii Triduum Paschalnego w kościele uczestniczy tylko służba liturgiczna.

• Liturgia Triduum Paschalnego, a także Msza Święta w Niedzielę Wielkanocną o godzinie 11:00 będą transmitowane z naszego Kościoła przez Facebooka.

• Chociaż przeżywamy trudny czas kwarantanny społecznej i nie możemy uczestniczyć w liturgii w kościele, zachęcam do chrześcijańskiego przeżycia dni Wielkiego Tygodnia, a w szczególności Triduum Paschalnego. Zachęcam do indywidualnej adoracji Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie w te dni. Kościół przez cały tydzień będzie otwarty.

• Msze Święte w pierwszym dniu Świąt będą jak w każdą niedzielę: o godzinie 9:00, 11:00 i 17:00. W drugim dniu Świąt Msze Św. o godzinie 9:00 i 11:00. Przypominam też, że w tych Mszach Świętych może uczestniczyć tylko 5 osób. Pierwszeństwo mają osoby z rodzin, które zamówiły intencję mszalną.

• Gdyby ktoś bardzo chciał skorzystać z Sakramentu Spowiedzi Świętej, to zapraszam przynajmniej pół godziny przed Mszą Świętą. Spowiedź może odbyć się w zakrystii lub kancelarii.

• Rodziny czy też pojedyncze osoby objęte pomocą mogą odebrać żywność po wcześniejszym telefonicznym umówieniu się ze mną na określoną godzinę.

• Wyrażam serdeczną wdzięczność wobec kolejnych rodzin czy osób, które, rozumiejąc trudną obecnie sytuację ekonomiczną parafii złożyły ofiarę przelewem na konto parafialne. Bóg zapłać.

• JEZUS ŻYJE I CHCE, ABYŚ ŻYŁ - Nota Komisji Nauki Wiary Konferencji Episkopatu Polski: Wyznanie wiary w Boga i Jego Opatrzność nad światem ma wielkie znaczenie dla ludzkiego życia. Przypomina, że dla Boga nie ma nic niemożliwego, że jest On Władcą wszechświata i Panem ludzkiego losu. Bóg nie pozostawia dzieła stworzenia samemu sobie, ale troszczy się o dobro duchowe każdego człowieka. Wiara w Opatrzność Bożą może być jednak wystawiona na próbę w obliczu zła i cierpienia, zwłaszcza o wymiarze tak globalnym, jak pandemia spowodowana przez koronawirusa SARS-CoV-2.

  • Oblicza lęku. “Na naszych placach, ulicach i miastach zebrały się gęste ciemności – mówił papież Franciszek w swojej przejmującej homilii na pustym Placu Świętego Piotra – ogarnęły nasze życie, wypełniając wszystko ogłuszającą ciszą i posępną pustką, która paraliżuje wszystko na swej drodze. Czuje się je w powietrzu, dostrzega w gestach, mówią o tym spojrzenia. Przestraszyliśmy się i zagubiliśmy” (27.03.2020 r.). W czasie pandemii ludzie doświadczają lęku, który przybiera różne kształty. Najczęściej jest to lęk przed śmiercią, będący przyczyną wielu innych ludzkich obaw. Z tego podstawowego lęku wyrastają inne: lęk przed zarażeniem, chorobą, odejściem bliskich osób, bezrobociem, bankructwem, blokadą szans rozwoju, długotrwałą izolacją. Nie można też zapomnieć o dotkliwym lęku przed samotnością, utratą sensu życia, przed zwątpieniem w Bożą Opatrzność i związaną z tym wszystkim obawą o przyszłość świata. Oprócz rozmaitych przejawów strachu, będącego spontaniczną reakcją ludzi na dostrzegane niebezpieczeństwa, pojawia się także negatywne zjawisko sztucznego wywoływania lęku generowane przez współczesnych proroków pesymizmu, apokaliptycznego końca świata i rzekomej „godziny działania karzącego Boga”. Głównym błędem owych samozwańczych proroków jest nieprawomocne i zarazem sugestywne wypowiadanie się w imieniu Boga, promowanie prostych i naiwnych „recept” na zmianę sytuacji, błędne pojmowanie Opatrzności Bożej jako mechanicznej i natychmiastowej interwencji Bożej na zawołanie człowieka. Rodzi się tu niebezpieczeństwo manipulowania Bogiem, wystawiania Go na próbę, a w konsekwencji niedopuszczalnego rozliczania Boga. Człowiek nie może stać się zuchwałym sędzią oskarżającym Boga. Na tej złudnej drodze nigdy nie znajdzie satysfakcjonującej odpowiedzi na pytanie o sens cierpienia.
  • Kościół jako „sakrament nadziei”. W sytuacji narastającego lęku, którego liczne formy dotyczą realnych i konkretnych zagrożeń, pojawia się również niebezpieczeństwo rozpaczy. Jest ona szczególnie destrukcyjna. Rozpacz – w odróżnieniu od innych form lęku – nie jest spontaniczną reakcją człowieka na jakieś konkretnie rozpoznane zagrożenie, lecz subiektywnym stanem poczucia beznadziejności, całkowicie paraliżującym osobę ludzką. Rozpacz jest wyrazem skrajnego braku wiary w możliwość pokonania niebezpieczeństwa, całkowitego zwątpienia w możliwość pozytywnej zmiany. W obecnym czasie pandemii, naznaczonym ludzką skłonnością do rozpaczy, Kościół na nowo odkrywa swoją misję, którą jest głoszenie Chrystusa jako źródła nadziei, pociechy i umocnienia. Będąc sakramentem nadziei w świecie dotkniętym cierpieniem i zwątpieniem, Kościół rozpoznaje swoją odpowiedzialność za stan nadziei w ludzkich sercach i za wiarę w przezwyciężenie groźby destrukcyjnej rozpaczy. Wspólnota Kościoła jest wezwana, aby szczególnie w sytuacji zagrożenia okazywać swoje macierzyńskie i miłosierne oblicze, zatroskane o umocnienie nadziei w sercach ludzi zmagających się ze światową pandemią. Najpełniejszą odpowiedzią na pytanie o sens zła i cierpienia jest Ewangelia, Dobra Nowina o Bogu, który objawił się w Jezusie Chrystusie jako Pan życia i śmierci, Zwycięzca piekła i szatana, Odkupiciel człowieka i wszelkiego stworzenia. On zwyciężył zło i daje nam udział w tym zwycięstwie. „On jest naszą nadzieją, jest najpiękniejszą młodością tego świata. Wszystko, czego dotknie, staje się młode, staje się nowe, napełnia się życiem. […] On żyje i chce, abyś żył” (Franciszek, Christus vivit, nr 1). Katechizm Kościoła Katolickiego uczy, że dopuszczenie przez dobrego i wszechmocnego Boga zła fizycznego i moralnego jest tajemnicą, na którą światło rzuca Chrystus. Podkreśla też, iż – choć zło nie staje się dobrem – Bóg ze zła może wyprowadzić dobro: „Z największego zła moralnego, jakie kiedykolwiek mogło być popełnione, z odrzucenia i zabicia Syna Bożego, spowodowanego przez grzechy wszystkich ludzi, Bóg, w nadmiarze swej łaski, wyprowadził największe dobro: uwielbienie Chrystusa i nasze Odkupienie” (KKK 312).
  • Bezdroża pseudoreligijnych propozycji. W obliczu realnego niebezpieczeństwa płynącego z faktu pandemii rodzą się ze strony pseudoreligijnych interpretatorów szkodliwe postulaty. Niezgodne z biblijnym obrazem Boga jest ukazywanie Go jako niemiłosiernego sędziego, bezdusznego kontrolera ludzkich działań, mściwego tyrana lub przeciwnie – obojętnego władcy świata, zdystansowanego obserwatora ludzkiego teatru dziejów. Niebezpieczne jest obsesyjne szukanie kozła ofiarnego jednoznacznie odpowiedzialnego za pandemię, a także praktyka potępiania, stygmatyzowania, obwiniania całych grup ludzkich za zło pandemii. Szkodliwe jest propagowanie fałszywej historiozofii, powoływanie się na prywatne pseudoobjawienia i sny, nonszalancka, wyrwana z kontekstu egzegeza biblijna, ignorowanie, marginalizowanie lub nawet otwarte kwestionowanie współczesnego nauczania Kościoła. Ze słuszną krytyką spotyka się nierozróżnianie porządku natury i łaski, wymiaru duchowego i materialnego, prowadzące do lekceważenia zasad bezpieczeństwa podczas liturgii. Niedopuszczalne jest magiczne traktowanie sakramentów i sakramentaliów, promowanie wizji Kościoła jako bezpiecznej arki, przeznaczonej wyłącznie dla świętych i sprawiedliwych. Pojawia się niekiedy ukryta pochwała indywidualizmu i egoizmu, wyrażająca się w poszukiwaniu ratunku wyłącznie dla siebie i swoich bliskich, czy współwyznawców, którzy dzięki realizacji proponowanych akcji zostaną zachowani od nieszczęścia. Dojrzała religijność wyraża się zarówno w odrzuceniu kwietyzmu, postawy polegającej na braku jakichkolwiek działań w oczekiwaniu na pomoc Bożej łaski, jak i pelagianizmu, polegającego na przekonaniu, że człowiek sam z siebie jest w stanie osiągnąć zbawienie i rozwiązać wszystkie problemy. Należy natomiast dowartościować postawę synergii, czyli współpracy człowieka z Bogiem, połączenia ludzkich działań z otwarciem na dar Bożej łaski, rzetelnej wiedzy z głęboką wiarą, codziennej aktywności z gorącą modlitwą.
  • Czas próby i wyboru. Odrzucając pesymistyczne i fatalistyczne rozumienie historii, Kościół ukazuje Chrystusa jako sens dziejów świata, a Boga jako naszą absolutną przyszłość. Na początku nowego tysiąclecia św. Jan Paweł II wyraził życzenie, aby Kościół stawał się domem i szkołą komunii. „Duchowość komunii – pisał w Novo millennio ineunte to przede wszystkim spojrzenie utkwione w tajemnicy Trójcy Świętej, która zamieszkuje w nas i której blask należy dostrzegać także w obliczach sióstr i braci żyjących wokół nas. Duchowość komunii to także zdolność odczuwania więzi z bratem w wierze dzięki głębokiej jedności mistycznego Ciała, a zatem postrzegania go jako «kogoś bliskiego», co pozwala dzielić jego radości i cierpienia, odgadywać jego pragnienia i zaspokajać jego potrzeby, ofiarować mu prawdziwą i głęboką przyjaźń” (nr 43). Pandemia ogarniająca wszystkie kraje świata odsłania naszą kruchość egzystencjalną i złudne poczucie samowystarczalności. Jednocześnie mobilizuje do odkrycia braterstwa i przynależności do jednej rodziny ludzkiej. Możemy ją odczytać jako globalny „znak czasu” będący wezwaniem do jedności, współpracy, solidarności i odpowiedzialności ludzi wierzących i niewierzących, chrześcijan i wyznawców innych religii. Szczególna wdzięczność należy się pracownikom służby zdrowia: lekarzom, pielęgniarkom, diagnostom, wolontariuszom za ich ofiarną, wręcz bohaterską służbę dla ratowania życia i zdrowia ludzkiego. Konieczne dla walki z epidemią ograniczenia swobody przemieszczania się i gromadzenia są szczególnie bolesne dla wiernych, pozbawionych bezpośredniego dostępu do Eucharystii i sakramentów Kościoła. Możemy jednak łączyć się duchowo z Chrystusem Eucharystycznym za pośrednictwem transmisji telewizyjnych, radiowych oraz internetowych. Możemy ten trudny czas wykorzystać do odnowienia praktyki modlitwy domowej i rodzinnej, do konkretnych uczynków miłosierdzia, zwłaszcza wobec osób starszych i samotnych, szczególnie zagrożonych epidemią. Codzienna modlitwa różańcowa może stać się dla nas szkołą głębokiej wiary połączonej z ofiarną służbą bliźniemu na wzór Maryi, Wspomożycielki Wiernych. Warto postrzegać okres trwania pandemii jako czas próby i wyboru, zgodnie ze słowami papieża Franciszka: „Nie jest to czas Bożego sądu, ale naszego osądzenia: czas wyboru tego, co się liczy, a co przemija, oddzielenia tego, co konieczne od tego, co nim nie jest. Jest to czas przestawienia kursu życia ku Tobie, Panie, i ku innym” (27.03.2020 r.).

Abp Stanisław Budzik Metropolita Lubelski Przewodniczący Komisji Nauki Wiary KEP

Lublin, 31 marca 2020 r.

https://episkopat.pl/komisja-nauki-wiary-episkopatu-szkodliwe-jest-generowanie-leku-i-dawanie-naiwnych-recept-w-czasie-epidemii/