XXXI Niedziela zwykła, Uroczystość Wszystkich Świętych

Mt 5, 1-12a

Droga błogosławieństw

Dzisiejszy dzień w szczególny sposób nastraja nas do wspominania tych, którzy przeszli już do wieczności. Patrzymy na nich w perspektywie życia wiecznego. Ci, którzy dostąpili już zbawienia, są dla nas orędownikami przed Bogiem. Rozważamy dziś Kazanie na górze, które jest hymnem na cześć tych, którzy „cieszą się i radują w niebie”. Ale Jezus kieruje te słowa także do żyjących. Wyznacza im perspektywę, która ma być programem życia duchowego. Jeśli będziemy kierować się duchem błogosławieństw, możemy być pewni osiągnięcia życia wiecznego.

Panie, wsłuchując się w Twoje słowa wypowiedziane na Górze Błogosławieństw, proszę o to, abyś dał mi wytrwałość, która pozwoli mi wprowadzić je w czyn i żyć nimi.

• Zmiana tajemnic różańcowych dziś po Mszy Świętej o godzinie 9:00.

• Procesja żałobna z naszego kościoła na cmentarz komunalny bezpośrednio po Mszy Świętej o godzinie 11:00. Na cmentarzu nabożeństwo za zmarłych, po nabożeństwie będzie okazja do poświęcenia nowych krzyży i pomników na grobach zmarłych.

• Natomiast na cmentarzu przy ulicy Grunwaldzkiej Msza Święta będzie o godzinie 14:00. Po niej procesja i nabożeństwo za zmarłych.

• Wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych, czyli Dzień Zaduszny wypada jutro – 2 listopada.

• Dniem Zadusznym rozpoczyna się Tydzień Modlitw za Zmarłych – do 8 listopada włącznie, tak więc od poniedziałku do soboty będzie odprawiane za zmarłych nabożeństwo, tzw. wypominki o godzinie 16:30. W następną niedzielę odmówimy wspólnie różaniec za zmarłych o godzinie 8:30. Natomiast przez cały listopad będzie odprawiana Msza Święta za tych wiernych zmarłych z naszych rodzin, których imiona wypisaliśmy na kartkach.

• W tym tygodniu wypada I czwartek, I piątek i I sobota listopada. W piątek przed południem odwiedziny chorych, po południu spowiedź od godziny 16:00.

• W następną niedzielę obchodzimy VII Dzień Solidarności z Kościołem Prześladowanym. Po Mszach Świętych będą zbierane dobrowolne ofiary na ten cel.

• Jest do nabycia nowy numer „Gościa Niedzielnego”.

• W związku z liczeniem wiernych obecnych na Mszy Świętej w niedzielę 25 października, można podać, że frekwencja wyniosła blisko 26 % w stosunku do faktycznej j liczby parafian aktualnie zamieszkujących teren parafii (20, 5 % w stosunku do wszystkich zameldowanych). 350 0sób zameldowanych nie mieszka na terenie parafii.

• Ponieważ niestety Halloween zaczyna być coraz częściej „świętowane” także u nas, pragnę przypomnieć, że CHRZEŚCIJANIE NIE POWINNI OBCHODZIĆ HALLOWEEN. Ci, którzy je „świętują”, tak naprawdę czczą kulturę śmierci. Jak pisze „L’Osservatore Romano”: „Halloween jest przejawem okultyzmu i jest to święto antychrześcijańskie. Promuje ono strach i śmierć. Rodzice powinni być tego w pełni świadomi”. Korzenie „Halloween” sięgają pogańskich obchodów święta duchów i celtyckiego boga śmierci. Tę pogańską tradycję w II połowie XX wieku zawłaszczają sataniści, którzy noc z 31 października na 1 listopada uważają za swoje największe w roku święto. Kroniki policyjne potwierdzają wzmożoną liczbę aktów przemocy o charakterze okultystycznym, nasilających się w tym właśnie czasie. Przychylne temu świętu są organizacje masońskie, okultystyczne a także ruch New Age. Pewnie niewielu rodziców wie, że zbieranie słodyczy przez dzieci wywodzi się z pogańskich zabobonów, według których, aby nie rozzłościć złych duchów, powinno się przygotować na ten dzień wiele rarytasów. Z kolei wydrążona dynia jest pozostałością po pogańskim zwyczaju rzeźbienia wizerunku demonów, których rolą było odstraszanie nieszczęść; jest także ówczesnym symbolem potępionych dusz. Zarówno podświetlona dynia, jak i czaszka, którymi tak chętnie ozdabiane są domy podczas Halloween, w przeszłości były symbolami czcicieli szatana. W tym też dniu dzieci przebierają się za śmierć, duchy, czarownice, nietoperze, czarne koty, zombie, sowy, wampiry, duchy i demony. Znaczna część z tych postaci to symbole szatana i jego pomocników.

• ZABAWA W HALLOWEEN JEST NIEBEZPIECZNA. Nawet, jeśli Halloween jest przez nas traktowane jako zabawa, rzeczywistość duchowa (złe duchy, demony) widzą ludzkie zaangażowanie wyrażone w znakach, symbolach, gestach i czynach. Dochodzi do pewnego otwarcia – inicjacji – na określony duchowy świat. Praktyka wielu egzorcystów pokazuje, że nawet nieświadoma zabawa w wywoływanie duchów, przyzywanie zmarłych, czy przebieranie się za demony, czy też śmierć może mieć groźne skutki w naszym życiu. Halloween jest „świętem” niebezpiecznym, spłycającym i ośmieszającym wartość życia duchowego i pozagrobowego, a czyni to z tym większą perfidią, że wzywa do zabawy właśnie w tych dniach, kiedy my – chrześcijanie – wspominamy naszych zmarłych i obchodzimy uroczystość Wszystkich Świętych. Ta uroczystość ma w swoim założeniu rozpalić w nas tęsknotę za Niebem, świętością, Bogiem, ale też przypomnieć o powinności pomocy w osiągnięciu Nieba naszym bliskim zmarłym przebywającym w czyśćcu. Ma wreszcie skierować nasze tak bardzo pochłonięte doczesnością myśli ku wieczności i wartościom nieprzemijającym. W Piśmie Świętym czytamy: „Wszystko badajcie, a co szlachetne – zachowujcie! Unikajcie wszystkiego, co ma choćby pozór zła” (1 Tes 5, 21-23)

• KATECHIZM KOŚCIOŁA KATOLICKIEGO tak wypowiada się na temat wszelkich praktyk okultystycznych:

1. „Należy odrzucić wszelkie formy wróżbiarstwa: odwoływanie się do szatana lub demonów, wywoływanie zmarłych lub inne praktyki mające rzekomo odsłaniać przyszłość. Korzystanie z horoskopów, astrologia, chiromancja, wyjaśnianie przepowiedni i wróżb, zjawiska jasnowidztwa, posługiwanie się medium są przejawami chęci panowania nad czasem, historią i wreszcie nad ludźmi, a jednocześnie pragnieniem zjednania sobie tajemnych mocy. Praktyki te są sprzeczne z czcią i szacunkiem – połączonym z miłującą bojaźnią – które należą się jedynie Bogu” (artkuł 2116).
2. Wszystkie praktyki magii i czarów, przez które dąży się do opanowania tajemnych sił, by posługiwać się nimi i osiągnąć nadnaturalną władzę nad bliźnim – nawet w celu zapewnienia mu zdrowia – są w poważnej sprzeczności z cnotą religijności. Praktyki te należy potępić tym bardziej wtedy, gdy towarzyszy im intencja zaszkodzenia drugiemu człowiekowi lub uciekania się do interwencji demonów (artykuł 2117).